You are currently viewing Najważniejsze informacje o rasie Akita: Charakterystyka, wychowanie, cena

Akita to przepiękna i majestatyczna rasa psa, którą zalicza się do grupy psów pierwotnych i szpiców. Zdecydowanie zaliczają się do zwierząt wymagających pod względem wychowania i tylko od konsekwencji właściciela będzie zależało powodzenia całego przedsięwzięcia. Nie zmenia to jednak faktu, iż są to urocze i bardzo wytwałe psy, którym warto się przyjrzeć z bliska. Co należy o nich wiedzieć?

Charakterystyka rasy Akita

Akita to najwieksza japońska rasa. Waga samca może sięgać nawet do 45 kilogramów, a wysokość ciała w kłębie do 64 cm. Samice na ogół są nieco mniejsze, co nie oznacza, że nie prezentują się równie majestatycznie. Akity odznaczają się dosyć zwartą i jednocześnie harmonijną budową ciała. Posiadają dobrze umieśnione i stosunkowo długie nogi i charakterystycznie zawinięty mocno owłosiony ogon. Szeroka i mocno zaokrąglona głowa zwieńczona jest niewielkimi spiczastymi uszami. Z kolei oczy odznaczają się nieco trójkątnym kształtem i są stosunkowo niewielkie.  Muskularna sylwetka akity oraz świetnie zachowane proporcje sprawiają, iż psy prezentują się wyjątkowo solidnie. Charakterystycznym elementem bardzo często jest widniejąca na czole wyraźnie zarysowana bruzda. Sierść akity jest niebywale gęsta i jednocześnie dosyć szorstka. Występuje także gęsty i miękki w dotyku podszerstek, który doskonale chroni zwierzę przed niskimi temperaturami. Istnieje kilka uznanych przez hodowców wzorców pod względem kolorystycznym. Popularnością cieszą się akity pręgowane i sezamowe. Dopuszczalne są jednak też akity białe oraz rudo-płowe. Bardzo ważnym elementem umaszczenia jest tak zwane urajiro, czyli charakterystyczne białe oznaczenia znajdujące się po bokach oraz w precyzyjnie określonych miejscach – na ogonie, klatce piersiowej, policzkach, kufie, wewnętrznej stronie kończyn, tułowiu i spodzie żuchwy. Zasada ta obowiązuje wszystkie akity z wyjątkiem odmiany białej.

Historia i pochodzenie

Akita Inu o puszystej sierści, odpoczywający na wiklinowym krześle z przymkniętymi oczami, w ogrodzie pełnym zieleni

Nazwa rasy nawiązuje do japońskiej prefektury Akita, która znajduje się na północno-zachodnim wybrzeżu wyspy Honsiu. Początkowo akity wykorzystywane były przede wszystkim do krwawych walk psów, aczkolwiek zabierano je również na polowania. Solidna i muskularna sylwetka pozwalała akitom na powalanie nawet większych od siebie przeciwników. Ich mięśnie były również wykorzystywane podczas transportowania ciężkich ładunków. Obecnie wiemy, że psy wystepowały na wyspach już pięć tysięcy lat temu. Były wiernymi towarzyszami samurajów, wśród których cieszyły się ogromnym szacunkiem. Co wiecej, wzmianki o tej właśnie rasie pojawiają się również w japońskiej mitologii i z tego względu od lat traktowane są jako skarb narodowy. Na przestrzeni dziejów, zwłaszcza w okresie II Wojny Światowej istniało dosyć duże zagrożenie dla całej rasy, czemu próbowano zaradzić w późniejszych latach. Już w latach trzydziestych japońskie władze zadecydowały o powstaniu dotacji finansowych, których celem było wspieranie hodowców.

Zachowanie i temperament

Akity to stosnunkowo spokojne zwierzęta o bardzo umiarkowanym temperamencie. Zdeydowanie nie należą do grona psów radosnych i szukających na każdym kroku kontaktu z innymi. Nie oznacza to jednak, że nie mają swoich potrzeb w tej materii. Choć niezbyt wylewnie okazują własne uczucia, to jednak kontakt z człowiekiem jest dla nich absolutnie ważny. Stosunkowo szybko przywiązują się do właściciela, aczkolwiek jedynie konsekwencja w kwestiach wychowawczych sprawi, że relacja z psem będzie naprawdę udana. Akity potrzebują konktatu z innymi zwierzętami, np. podczas spaceru. Jakiekolwiek braki w tej materii mogą skutkować agresją w styczności z innymi zwierzakami. W przeszłości akity były wykorzystywane przede wszystkim jako psy łowiecki, a zatem trzeba liczyć się z tym, że ten instynkt bezustannie im towarzyszy. Poruszająca się w plenerze zwierzyna może być dla akity wystarczającym bodźcem do rozpoczecia pościgu. Nie ma co do tego wątpliwości, że akity to psy odznaczające się dużą dozą niezależności. Bywają uparte i potrzebują czasu, żeby zaufać. Budowanie więzi z akitą to długotrwała praca, która będzie wymagała od właściciela sporo cierpliwości, aczkolwiek należy dodać, że odpowiednio prowadzony pies tej rasy staje się niezawodnym i zawsze oddanym przyjacielem całej rodziny.

Wychowanie i szkolenie szczeniaka

Wychowanie akity zaczyna się właściwie od najwcześniejszych chwil. Bardzo ważnym jest, aby zasady były ustalane od chwili, gdy maluch pojawi się w domu. Rasa zalicza się do upartych i niezależnych, dlatego tak bardzo liczy się, aby stawiać niezbędne granice już od samego początku. Warto jednocześnie podkreślić, że są to psy o niebywałej inteligencji. Szybko przyswajają nową wiedzę, a mając do czynienia z odpowiedzialnym i konsekwentnym właścicielem – bardzo szybko przystosują się do nowych warunków. Należy jednak pamiętać, że akity uczą się szybko zarówno dobrych zachowań, jak i tych, które nie są pożądane. Nie pozwalajmy wobec tego psom wskakiwać na łóżko, jeżeli pragniemy nauczyć psiaka, by sypiał wyłącznie na swoim posłaniu. Konsekwencja właściciela to jedyna droga do wypracowania świetnej komunikacji i opartej na wzajemnym szacunku relacji. Jednocześnie należy pamiętać o przygotowaniu lokum na nowego lokatora. Eksperci doradzają, aby zabezpieczyć miejsca, do których pies nie powinien mieć dostępu, a następnie stopniowo uczyć pupila nowych zasad. Istotą wychowania jest zachowanie proporcji w taki sposób, aby komendy z zakazami nie zdominowały procesu wychowawczego. W taich sytuacjach akity bardzo często przestają reagować na polecenia.

Zdrowie i pielęgnacja

Akita Inu o jasnej, puszystej sierści i zakręconym ogonie, stojący na trawie i uśmiechający się, z lekkim wyrazem zadowolenia

W kwestii pielęgnacji akity nie należą do psów wymagających. W trosce o zdrową i ładną sierść należy psy szczotkować przynajmniej raz w tygodniu. W tym celu najlepiej skorzystać ze szczotki przeznaczonej dla psób o sierści średniej długości. Należy jednocześnie pamiętać, że w okresie wiosennym i jesiennym następuje wzmożone linienie. Wówczas warto sięgać po szczotkę nieco częściej, by regularnie pozbywać się sierści. W przypadku mniej kłopotliwych zabrudzeń doskonałym pomysłem będzie lekko nawilżona ściereczka, a po kąpiel należy sięgać wyłącznie w sytuacjach naprawdę tego wymagających. Właściciele akit regularnie kontrolować stan czystości uszu oraz oczu. Poza regularnymi wizytami u weterynarza, warto zainwestować w specjalne preparaty do czyszczenia. Rasa odznacza się bardzo dobrym zdrowiem, a poważne choroby występują stosunkowo rzadko. Średnia długości życia to od dwunastu do piętnastu lat. Zwłaszcza osobniki w podeszłym wieku narażone są na choroby oczu, dlatego tak ważnym jest monitorowanie ich stanu. U akit może wystapić także łojotokowe zapalenie gruczołów łojowych lub skręt żołądka.

Jakie jedzenie jest najlepsze dla Akity?

Akity to psy o dosyć wybrednym podniebieniu. Właściciele powinni być przygotowani na częste zmiany karmy, ponieważ na ogół pierwszy wybór nie usatysfakcjonuje naszego pupila. Karma powinna być pełnowartościowa, a ilość jedzenia dosotosowana zarówno do wieku, jak i gabarytów psa. Szacuje się, że dorosły osobnik powinien otrzymywać od dwóch do trzech porcji jedzenia każdego dnia. Po każdym posiłku wskazany jest odpoczynek, dzięki któremu proces trawienia przebiegnie bez zarzutów. Przed określeniem wielkości posiłków warto skonsultować się z weterynarzem, który pozwoli ustalić odpowiednie porcje. Akity nie mogą mieć stałego dostępu do karmy. Warto sporadycznie sięgać po rarytasy z dużą zawartością niezbędnych minerałów i witamin. Takie przekąski powinny być jednak serwowane raz na jakiś czas, ponieważ zbyt duża ilośc smakołyków może przyczynić się do nadwagi psa.

Cena i koszty utrzymania Akity

Posiadanie każdego psa wiąże się z określonymi wydatkami w skali miesiąca. Koszt samej akity może oscylować od 2,5-4,5 tysiąca, w zależności od hodowli. Następnie należy przygotować się na serię jednorazowych wydatków w postaci chipowania, neutralizacji oraz całej wyprawki. Do regularnych wydatków należy zaliczyć jedzenie, pielęgnację, weterynarza oraz ewentualne zabawki. Dobrej jakości jedzenie to koszt od dwóch tysięcy złotych w skali roku do nawet czterech tysięcy. Kilkaset złotych na rok trzeba wydać na kwestie pielęgnacyjne.

Dlaczego warto wybrać Akitę jako psa rodzinnego?

Nie ma co do tego wątpliwości, że akity to stosunkowo trudne i wymagające psy. Wypracowanie właściwej relacji wymaga od człowieka sporej dozy cierpliwości i konsekwencji. Warto jednak podkreślić, że odpowiednie prowadzenie psa oraz rozsądne stawianie granic to sposób na stworzenie z psem wyjątkowej więzi. Akity z czasem bardzo mocno przywiązują się do właściciela. Są wówczas najbardziej oddanymi i lojalnymi przyjaciółmi. Doskonale odnajdują się w towarzystwie małych dzieci. Stawiają jednak wyraźne granice i podobnie jak większość psów – nie znoszą zbyt natarczywego zachowania i bezustannego zaczepiania. Dorosłe osobniki znacznie lepiej odnajdują się w towarzystwie nieco starszych dzieci. Warto dodać, że akity uwielbiają długie spacery na świeżym powietrzu. Będą idealnym kompanem dla osób, które znajdą czas w ciągu dnia na nieco dłuższe przechadzki. Należy również pamiętać, że akity dosyć kiepsko znoszą długie godziny spędzone w samotności. Są rodzinnymi i towarzyskimi psami. Doskonale dogadują się ze wszystkimi członkami rodziny, ale tylko wtedy, gdy ich granice nie zostają przekroczone. Akity należą do psów aktywnych, a ich natura sprawia, że zawsze będą troszczyły się o bezpieczeństwo swoich bliskich. Potrafią wykazywać się dużą cierpliwością, są spokojne i dlatego cieszą się mianem idealnych psów dla rodzin z dziećmi. Warto jednak pamiętać, że powinny obcować z nowymi członkami rodziny pod nadzorem dorosłych. Socjalizacja i oswajanie powinno następować stopniowo. Akita potrzebuje czasu, by przystosować się do nowej sytuacji, aczkolwiek gdy przejdzie ten etap – stanie się największym przyjacielem najmłodszych członków rodziny.

Ciekawostki

Akity znane są ludzkości od tysiącleci, a w Japoni uznawane są za dziedzictwo kulturowe, któremu należy się wyłącznie szacunek. Są elementem japońskiej kultury, a mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni z wielką dumą podchodzą do swojej największej rasy. Jednym z najpopularniejszych przedstawicieli rasy był pies Hachiko należący do profesora Ueno. Hacziko zwykł każdego dnia odprowadzać swojego właściciela na peron przed pracą i przychodzić na ten sam peron w godzinach wieczornych. Pech chciał, że pewnego dnia profesor zmarł w pracy. Niezwykłe przywiązanie Hachiko do właściciela sprawiło, że pies przez kolejną dekadę przychodził na dworzec w oczekiwaniu na swojego towarzysza. Obecnie w tym miejscu widnieje pomnik, a historia została zekranizowana. Ta poruszająca historia dowodzi, że akity to niebywale lojalne i empatyczne zwierzęta, które tworzą ze swoimi opiekunami niezwykle silne więzi.