Biegus indyjski to rasa kaczki, która zamieszkuje przede wszystkim tereny południowo-wschodniej części Azji. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą jeszcze z XVII wieku. Zwrócono na nie uwagę, gdyż regularnie pojawiały się na obrazach ówczesnych malarzy holenderskich. Dopiero w drugiej połowie XVIII wieku dokono pierwszego opisu gatunku na Półwyspie Malajskim, a następnie na wyspie Lambok w Indonezji. Mówi się nie bez powodu, że pod względem kształtu przypominają wydłużoną butelkę. Ich spionizowana postawa sprawia, że nie sposób ich pomylić z żadnym innym gatunkiem. Co warto o niech wiedzieć?

Jak wyglądają biegusy indyjskie?

Biegusy indyjskie odznaczają się charakterystyczną podłużną budową ciała. Smukły tułów płynnie przechodzi w jeszcze smuklejszą i długą szyję zwieńczoną niewielką głowę z płaskim i zaokrąglonym dziobem. Ze względu na krótki nogi często są porównywane do pingwinów. Całkowita długość ciała u dorosłego samca może przekraczać nieco 75cm, a jego waga może sięgać nawet do 2kg. Zgoła inaczej wygląda sytuacja z samicą. Ta najczęściej odznacza się ciałem o długości nieprzekraczającej 50cm.

Może ważyć nieco ponad 1,5kg. Istnieje wiele gatunków biegusów indyjskich. Te najpowszechniejsze pod względem kolorystyki upierzenia przypominają zwyczajne kaczki. Posiadają szary tułów, zielone głowy z metalicznym połyskiem i białe obwódki wokół szyi. Można się jednak również spotkać z biegusami w kolorze biało-brązowym czy całkowicie białymi. Wspólnym mianowinikiem wszystkich gatunków będzie podobna smukła budowa ciała.

Czym żywią się biegusy indyjskie?

W warunkach hodowlanych najczęściej karmi się je paszą. Chętnie sięgają po mieszanki różnych ziaren. Bywają również doskonałym „środkiem” na zwalczanie plagów ślimaków, bo i te szkodniki znajdują się w ich podstawowej karcie dań. Biegusy indyjskie z chęcią jedzą także dżdżownice, małe owady oraz wybraną roślinność.

Dlaczego hoduje się biegusy indyjskie i jakich warunków potrzebują?

Trzeba przyznać, że hodowcy decyduję się na te ptaki przede wszystkim ze względu na produkcję jaj konsumpcyjnych. Każdego roku samica jest w stanie znieść około 280 jaj. Te odznaczają się nieco większymi gabarytami niż jaja kurze. Warto dodać, że hodowla biegusów indyjskich nie należy do zadań trudnych. Zwierzęta te nie są zbyt wymagajace, dlatego wielu hodowców decyduje się na taki krok. Dodatkowym atutem jest fakt, iż są one niezwykle uodpornione na zmienne i mniej korzystne warunki atmosferyczne.

Samodzielnie wyszukują pokarm, co również stanowi pewnego rodzaju ułatwienie dla hodowców. Wystarczy im jedynie zróżnicowany teren, w którym będą mogły liczyć na roślinność, owady oraz ślimaki. Warto jednak zatroszczyć się o dostarczanie pełnowartościowej karmy, dzięki której szybicej osiągną większą wagę. Ta jest niezbędnym elementem w przypadku hodowców nastawionych na regularną i sartysfakcjonującą produkcję jaj.

Jak zachowują się biegusy indyjskie w naturalnym środowisku?

Biegusy żyjące w naturalnym środowisku uwiebiają tereny podmokłe i z dostępem do wody, w której chętnie urządzają sobie długie kąpiele. Naukowcy zauważyli, że ptaki te bardzo często adoptują cudze pisklęta i zajmują się nimi jak resztą własnego potomostwa. Są dosyć towarzyskie i żyją w grupach. W okresie lęgowym samiec przygotowuje swojej partnerce kilka gniazd. Następnie samica sprawdza uwite przez partnera miejsca i wybiera to jedno właściwe, które najbardziej przypadło jej do gustu. Gniazda tworzone są w ziemi i przykrywane roślinnością, by nie znalazły się na celowniku większych drapieżników.

Na świecie istnieje kilka podgatunków biegusów. Różnią się kolorem upierzenia oraz lokalizacją. Również w Polsce można się z nimi spotkać. Znajdują się one pod ścisłą ochroną. Warto dodać, że biegusy indyjskie to ptaki energetyczne i niezwykle ruchliwe. Szczątkowe i nieprawidłowo rozbudowane skrzydła sprawiają, że biegusy nie są w stanie wzbić się w powietrze. Każdy dystans pokonują wobec tego na nogach, biegając w pocieszny i charakterystyczny zarazem sposób.

Jak długo żyją biegusy i jak wygląda ich codzienność?

Biegusy żyją od ośmiu do kilkunastu lat. Przy odpowiedniej pielęgnacji długo mogą się cieszyć końskim zdrowiem. Ich codzienność składa się przede wszystkim z pozyskiwania pożywienia oraz przyjemności. Biegusy jedzą przynajmniej trzy razy dziennie, a w trakcie jednego posiłku są w stanie zjeść nawet kilkanaście ślimaków. Właśnie dlatego mówi się, że są najlepszym środkiem zwalczającym te uporczywe szkodniki. W chwilach, gdy nie poszukują pożywienia, chętnie oddają się kąpielom w zbiornikach wodnych.

Uwielbiają się chlapać i są świetnymi pływakami. Hodowlane biegusy potrafią bardzo mocno przywiązać się do właściciela. Z chęcią będą próbowały zwrócić na siebie uwagę. Te pocieszne ptaki z pewnością mogą stanowić nie lada towarzystwo w ogrodzie czy gospodarstwie. Ich charakterystyczny chód wywołuje uśmiech na twarzy. Dla hodowców będą jednak przede wszystkim źródłem wielu jaj pozyskiwanych w dosyć krótkim czasie.