W sercu zielonych lasów, na granicy polan i zagajników, rozbrzmiewa niepowtarzalny śpiew – to bażant zwyczajny, mistrz kamuflażu i elegancji, skrycie przemierza swoje królestwo. Ta piękna i fascynująca ptasia istota, obdarzona barwnym upierzeniem, stanowi prawdziwy klejnot wśród naszych leśnych sąsiadów.
W Polsce od wielu lat odbywają się polowania na te piękne ptaki. Powstają również większe i mniejsze hodowle. Co warto wiedzieć o bażantach?
Jak wyglądają bażanty?
W przypadku bażantów występuje dymorfizm płciowy, co oznacza, że samica znacząco różni się pod względem wyglądu od samca. To właśnie samiec wzbudza największy podziw ze względu na swoje charakterystyczne piękne upierzenie. Tułów odznacza się miedziano-brązowym kolorem pokrytym ciemniejszymi małymi plamkami. Głowa samca odznacza się czarnym kolorem, choć na czerni dostrzegalne są zielono-niebieskie refleksy. Okolice między oczami oraz policzki są z kolei czerwone.
Cały tułów jest nieco masywny i solidnie zaokrąglony. Bażant posiada małą głowę i dosyć długi ogon. To właśnie aparycją będzie pragnął jej zaimponować. Długość całkowita ciała samca może przekraczać 80 cm, a jego waga może oscylować wokół 2 kg.
Samice są nieco mniejsze. U dorosłej osobniczki długość ciała najczęściej nie przekracza 60 cm. Bażanty odznaczają się dosyć charakterystycznymi dziobami. Jest on ostro zakończony, a górna szczęka jest nieco bardziej wypukła. Posiadają również głębokie oczodoły.
Gdzie żyją bażanty?
Naturalnym środowiskiem bażantów są tereny Azji oraz południowo-wschodnia część Europy.
Co jedzą bażanty?
Bażanty odżywiają się przede wszystkim mieszankami ziaren i roślinami. Nie pogardzi jednak mniejszymi i większymi owadami. Uważa się, że jest doskonałym środkiem zwalczającym ślimaki, bo i one znajdują się w jego karcie dań. W warunkach hodowlanych warto sięgać po specjalne mieszanki, które będą stanowiły dla bażanta pełnowartościowe pożywienie.
Okres lęgowy bażantów
Godowy okres zaczyna się już w marcu i trwa nieprzerwanie do maja. Na przełomie maja i czerwca samica składa od ośmiu do kilkunastu jaj. Jaja odznaczają się barwą przywodzą na myśl zielone oliwki. Jaja są wysiadywane przez ok. 25 dni. Po wykluciu młode pozostają w gnieździe przez niespełna dwa tygodnie. Bardzo szybko osiągają samodzielność.
Tryb życia bażantów
Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że bażanty to gatunek preferujący poligamiczne związki. Bardzo często można wobec tego spotkać grupę bażantów składającą się tak de facto z jednego lub dwóch samców oraz gromadki samic. Prowadzą raczej osiadły tryb życia. Doskonale czują się w okolicach terenów rolniczych i zdecydowanie nie należą do ptaków wybrednych i wymagających. Sięgają po wszystkie ziarna i rośliny, które znajdą się na ich drodze.
W Polsce największym wrogiem naturalnym bażanta są nieco większe drapieżniki oraz człowiek. Polowania na bażanty od dziesięcioleci odbywają się na terenie Polski. W innych częściach Europy tworzono specjalne bażanciarnie, w których umieszczano jaja bażantów i młode bażanty. Te następnie były wypuszczane do ogrodów i na tereny leśne. Po jakimś czasie całkowicie dziczały, a bogatsza część społeczeństwa urządzała sobie polowania.
Są one cenione nie tylko ze względu na piękne upierzenie, ale i znakomite delikatne mięso. W sytuacjach ewidentnego zagrożenia bażant na ogół nie będzie próbował wzbić się w powietrze, choć potrafi latać. Naturalnym odruchem w przypadku tego ptaka jest piesza ucieczka, która niestety nie zawsze kończy się dla niego dobrze. W trosce o własne bezpieczeństwo najczęściej nocują w drzewach.
Na przestrzeni wieków bażant wielokrotnie otrzymywał symboliczne znaczenia, w które wierzono w różnych zakątkach świata. W Azji bażant był ucieleśnieniem prawdziwego męstwa oraz talentu literackiego. Japończycy wierzyli, że bażant jest symbolem miłości macierzyńskiej. Obraz ptaka wielokrotnie pojawiał się w świątyniach i w charakterze ilustracji. Chińczycy uważali, że jest ucieleśnieniem cesarza oraz innych niezwykle ważnych i person w kraju.
