Chow Chow, znany również jako Songshi Quan (co w tłumaczeniu z języka mandaryńskiego oznacza „puchaty lew”), to jedna z najstarszych i najbardziej fascynujących ras psów na świecie. Z charakterystycznym wyglądem przypominającym niedźwiedzia oraz unikalnym niebiesko-czarnym językiem, Chow Chow przyciąga uwagę miłośników psów na całym globie. Według danych American Kennel Club z 2020 roku, rasa ta zajmuje 75. miejsce pod względem popularności w Stanach Zjednoczonych, co świadczy o jej stabilnym zainteresowaniu wśród hodowców i właścicieli.
Historia rasy
Historia Chow Chow sięga ponad 2000 lat wstecz, do czasów starożytnych Chin. Pierwsze wzmianki o psach przypominających Chow Chow pojawiają się w zapiskach z okresu dynastii Han, czyli między 206 r. p.n.e. a 220 r. n.e. Wizerunki tych psów można znaleźć na antycznych ceramikach i malowidłach. Rasa ta była wysoko ceniona przez cesarzy chińskich i arystokrację, pełniąc różnorodne funkcje — od polowań na wilki i niedźwiedzie po stróżowanie w pałacach.
W XVIII wieku brytyjscy kupcy i marynarze zaczęli sprowadzać Chow Chowy do Europy. Pierwszy oficjalny zapis o rasie w Wielkiej Brytanii pochodzi z 1781 roku, kiedy to naturalista Gilbert White opisał go w swoim dziele „Natural History and Antiquities of Selborne”. W 1895 roku powstał pierwszy klub Chow Chow w Anglii, co przyczyniło się do popularyzacji rasy na Zachodzie. W Stanach Zjednoczonych rasa została uznana przez American Kennel Club w 1903 roku.
Wygląd i cechy fizyczne
Chow Chow to pies średniej wielkości o kwadratowej sylwetce i silnej budowie ciała. Dorosłe samce osiągają wysokość w kłębie od 48 do 56 centymetrów i wagę między 25 a 32 kilogramami, podczas gdy samice są nieco mniejsze, mierząc od 46 do 51 centymetrów i ważąc od 20 do 27 kilogramów. Charakterystyczną cechą jest gęsta, podwójna sierść, która może być szorstka lub gładka. Umaszczenie jest jednolite i występuje w pięciu podstawowych kolorach: czerwonym (od jasnego złotego do głębokiego mahoniu), czarnym, niebieskim, cynamonowym i kremowym.
Unikalny niebiesko-czarny język Chow Chowa jest cechą, która wyróżnia go spośród innych ras. Ta niezwykła pigmentacja jest wynikiem wysokiego stężenia komórek melanocytowych. Oprócz języka, również dziąsła i podniebienie mają ciemne zabarwienie.
Oczekiwana długość życia Chow Chowa wynosi od 9 do 15 lat, przy średniej około 12 lat. Właściwa opieka zdrowotna i zbilansowana dieta mogą przyczynić się do wydłużenia życia psa nawet o 20%.
Temperament i zachowanie
Chow Chow jest znany ze swojego niezależnego i często zdystansowanego temperamentu. Rasa ta jest lojalna wobec swojej rodziny, ale może być nieufna wobec obcych. Wczesna socjalizacja i konsekwentne szkolenie są kluczowe dla ukształtowania zrównoważonego charakteru. Według badań American Temperament Test Society z 2019 roku, Chow Chow uzyskał wskaźnik zdawalności testów temperamentu na poziomie 71,2%, co jest wynikiem niższym niż średnia dla wszystkich ras, wynosząca 83,4%.
Chow Chowy mają silny instynkt terytorialny i mogą być ochronne wobec swojej rodziny i domu. Są inteligentne, ale również niezależne, co może stanowić wyzwanie podczas treningu. Zaleca się stosowanie pozytywnych metod szkoleniowych, unikanie surowości i zapewnienie różnorodnych bodźców już od szczenięctwa.
Zdrowie i pielęgnacja
Chow Chow jest rasą podatną na kilka problemów zdrowotnych:
- Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego: Występuje u około 15% populacji tej rasy. Regularne badania rentgenowskie i kontrola weterynaryjna mogą pomóc w wczesnym wykryciu i leczeniu.
- Entropium i ektropium: Wady powiek występujące u około 10% Chow Chowów, mogące prowadzić do podrażnień i infekcji oczu.
- Problemy dermatologiczne: Ze względu na gęstą sierść i fałdy skórne, psy tej rasy są podatne na alergie i infekcje skórne.
- Choroby autoimmunologiczne: Takie jak pemfigoid pęcherzowy, choć rzadkie, mogą wystąpić u Chow Chowów.
Pielęgnacja Chow Chowa wymaga regularnego szczotkowania — co najmniej dwa do trzech razy w tygodniu, a w okresach linienia nawet codziennie. Kąpiele zaleca się przeprowadzać co 6-8 tygodni. Ważne jest również regularne sprawdzanie uszu, oczu i zębów, aby zapobiegać infekcjom i chorobom.
Dieta powinna być zbilansowana, bogata w białko i kwasy tłuszczowe Omega-3 i Omega-6. Przekarmianie może prowadzić do otyłości, co z kolei zwiększa ryzyko problemów stawowych. Zaleca się konsultację z weterynarzem w celu ustalenia optymalnego planu żywieniowego.
Chow Chow jako zwierzę domowe
Chow Chow może być wspaniałym towarzyszem dla odpowiedzialnego właściciela, który rozumie specyfikę rasy. Nie jest to pies dla każdego. Właściciel powinien być konsekwentny, cierpliwy i świadomy potrzeb psa. Chow Chowy nie są zazwyczaj zbyt aktywne; preferują spokojne spacery i nie wymagają intensywnych ćwiczeń fizycznych. Zaleca się jednak co najmniej 30-60 minut aktywności dziennie, aby utrzymać psa w dobrej kondycji fizycznej i psychicznej.
W relacjach z dziećmi Chow Chowy mogą być cierpliwe, ale z uwagi na ich niezależny charakter, interakcje powinny być zawsze nadzorowane. W stosunku do innych zwierząt, szczególnie psów tej samej płci, mogą być terytorialne. Wczesna socjalizacja z innymi zwierzętami jest kluczowa, aby zapobiec potencjalnym konfliktom.
Ciekawostki
Pochodzenie nazwy: Nazwa „Chow Chow” pochodzi prawdopodobnie od angielskiego terminu używanego w XVIII wieku do opisania różnorodnych towarów przywożonych z Dalekiego Wschodu.
Słynni właściciele: Oprócz Marthy Stewart, właścicielami Chow Chowów byli również Sigmund Freud i Elvis Presley.
Rekordy: Najstarszy zarejestrowany Chow Chow dożył 18 lat i 6 miesięcy, co jest wyjątkowym wynikiem dla tej rasy.
Symbolika w kulturze chińskiej: W Chinach Chow Chowy były uważane za psy przynoszące szczęście i często były prezentowane w sztuce i literaturze jako symbole bogactwa i prestiżu.
