Każdy posiadacz długowłosego labradora potwierdzi, że dbanie o sierść to jeden z kluczowych elementów dbania o pupila, nie tylko pod względem jego wyglądu, ale i stanu zdrowia.
Zaniedbanie długiej sierści psa może doprowadzić do powstania kołtunów i filcowania się podszerstka, co tworzy doskonałe warunki do bytowania niepożądanych pasożytów. Jak dbać o długowłosego labradora, aby sierść była zdrowa, lśniąca i nieskołtuniona?
Długowłosy labrador: Czy taka odmiana istnieje?
Dużą popularnością cieszą się dwie rasy psów z rodziny retrieverów – golden retriever i labrador retriever. Obie te rasy są do siebie podobne charakterologicznie – są przyjazne, inteligentne, energiczne, lubią wodę oraz spędzanie czasu ze swoimi opiekunami. Obie rasy należą do większych psów, których waga może osiągnąć ponad 30 kilogramów. Różnią się jednak wyglądem.
Labrador retrievery łatwo poznać po przylegających uszach, szerokiej klatce piersiowej, mocnej szyi oraz łapach. Ma krótką i twardą sierść w kolorze biszkoptowym, czarnym lub brązowym.
Golden retrievery za to ma atletyczną budowę ciała, oklapnięte uszy, proste umięśnione kończymy oraz długi ogon noszony równo z linią grzbietu. Cechą charakterystyczną goldenów jest jednak ich średniej długości biszkoptowa lub biała sierść z gęstym podszerstkiem, dzięki czemu zwierzę jest odporne na niekorzystne warunki pogodowe oraz przystosowane do spędzania czasu w wodzie.
Co z tego wynika? Kiedy mówimy o długowłosym labradorze, tak naprawdę mamy do czynienia z golden retrieverem. Określenie „długowłosy labrador” jest błędnie powtarzane w przekazach medialnych. Powtarzanie się omyłkowej nazwy jest dodatkowo powodowane myleniem samych psów lub mieszaniem ich nazw jak golden labrador.
Jak więc pielęgnować gładką lub falistą sierść golden retrievera?
Przewodnik pielęgnacyjny: Szczeniak golden retrievera
Zacznijmy od tego, że podobnie jak inne psy długowłose, goldeny wymagają bardziej czasochłonnej pielęgnacji niż psy o krótkiej sierści. W związku z tym, że wszelkie zabiegi dbające o jego sierść będą stałym elementem opieki warto zapoznać z nimi zwierzaka od szczenięcia.
Zapoznanie pieska ze stałymi elementami zabiegów pielęgnacyjnych, takimi jak szczotka, grzebień, wanna, ręcznik i suszaka jest ważną częścią wychowania pod kątem nauki go odpowiedniego zachowania i dobrych nawyków.
Czas poświęcony na przyzwyczajenie szczeniaka do tego zaprocentuje w przyszłości przyjemną i sprawną pielęgnacją psa.
Szczeniaków nie należy zmuszać do czesania czy kąpieli. Psiaki skojarzą wtedy pielęgnacją z czymś nieprzyjemnym i stresującym, przez co będą uciekać, szarpać się lub nawet zachowywać agresywnie w dorosłości. Lepiej zachęcić zwykle łase na wszelkie smaczki psa do brania udziału w czesaniu lub kąpieli.
Wystarczy podawanie ulubionego przysmaku podczas delikatnego czesania przez pewien czas, tak by szczeniak skojarzył szczotkę lub grzebień z czymś miłym. Podobny trik możemy zastosować w przypadku suszarki, aby przyzwyczaić pupila do jej dźwięku oraz nadmuchu powietrza – pamiętając, że psy zawsze suszymy, ustawiając domową suszarkę na najniższą temperaturę.
W przypadku wanny lub brodzika, które okazjonalnie będą się pojawiać przy okazji kąpieli można skorzystać ze specjalnych mat na smakołyki. Wypełniamy je mokrymi smakołykami, a następnie mrozimy w zamrażalniku w woreczkach foliowych – aby zapach nie przeszedł na cały zamrażalnik. Kiedy karma albo inne przysmaki na tyle się zmrożą, by nie odpadać z maty, przyklejamy ją do wanny lub kabiny prysznicowej od środka, na takiej wysokości by szczeniak mógł jej dosięgnąć. Mata z jedzeniem powinna go na tyle zainteresować, by zapomniał o stresie czy lęku, a skupił na wylizywaniu przysmaku. W efekcie stworzymy skojarzenie kąpieli z czymś miłym, przed czym nie trzeba uciekać.
Przewodnik pielęgnacyjny: Czesanie długowłosego golden retrievera
Sierść goldenów, niezależnie od tego czy gładka, czy falowana, wymaga regularnego czesania. Psy z długą sierścią i gęstym podszerstkiem, czyli właśnie takie jak golden retrievery należy czesać przynajmniej raz w tygodniu. Przynajmniej, gdyż psa powinniśmy również wyczesywać po każdym spacerze w lesie, czy polu, aby usunąć liście czy wykryć potencjalne kleszcze.
W celu rozczesania sierści, zwłaszcza dotarcia do gęstego podszerstka z tendencją do filcowania, powinniśmy zakupić pudlówkę. Jest to wykonana z metalowych zagiętych drucików szczotka, która idealnie nadaje się do usuwania martwego włosia z podszerstka. Pamiętać należy jednak, że pudlówka nie powinna wyrywać zdrowych włosów ani ranić skóry psa. Dlatego druciki szczotki powinny być odpowiednio zakończone tępą i miękką końcówką.
Aby wyczesać wierzchnią warstwę sierści, przyda się odpowiedni dla psów grzebień lub szczotka o naturalnym włosiu.
Czesząc psa, szczególną uwagę poświęć miejscom, w których sierść najczęściej tworzy kołtuny, to jest przy pachwinach, nogach, na jego zadzie oraz brzuchu. Są to miejsca, które najczęściej mają kontakt z podłożem i wszelką roślinnością, przez co zwykle tam tworzą się niepożądane kołtuny.
Dokładne wyczesanie psa powinno poprzedzać jego kąpiel.
Przewodnik pielęgnacyjny: Kąpiel golden retrievera
Golden retrievery kąpiemy regularnie, ale niezbyt często. Zależnie od naszej potrzeby raz na tydzień lub dwa. Częstsze kąpiele powinny wynikać jedynie z ostateczności, np. z niezwykle ubłoconej i ubrudzonej sierści po spacerze w lesie. Wtedy jednak powinniśmy stosować odpowiednie psie odżywki nawilżające i zapobiegające podrażnieniom.
Psy kąpiemy w specjalnym szamponie przeznaczonym dla pupili długowłosych. Najlepiej, aby był to produkt bezzapachowy oraz łagodny dla skóry. Nie stosujemy szamponów dla ludzi, gdyż nasze szampony mogą wysuszyć skórę psa, powodując podrażnienia.
Podczas kąpieli możemy wspomóc się różnymi gąbkami, aby skuteczniej oczyścić sierść i skórę psa z zanieczyszczeń i potencjalnych pasożytów.
Szampon zawsze nakładamy zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa i delikatnie wmasowujemy w skórę. Nie mierzwijmy przy tym sierści, aby nie stworzyć kołtunów. Podobnie postępujemy w trakcie nakładania odżywki.
Golden retrievery potrzebują suszenia po kąpieli. Trzeba jednak uważać, aby nie przesuszyć sierści i skóry psa. Utraci ona wtedy swoje właściwości chroniące naszego pupila, za to będzie podatna na podrażnienia. Susząc naszego pupila, możemy skorzystać z naszej domowej suszarki, ustawiając ją na najniższy, letni nawiew. Zaczynamy od dolnych partii ciała naszego psiaka, jednocześnie rozczesując sierść. Dzięki temu szybciej wyschnie, eliminując potencjalne zagrożenie ze strony bakterii, dla których mokra, gęsta psia sierść jest doskonałym siedliskiem.
