Indyk to sporej wielkości ptak należący do rodziny kurowatych. Występuje przede wszystkim na terenie Ameryki Północnej. Całkowita długość ciała dorosłego osobnika może przekraczać 100 centymetrów. Zaliczają się również do ptaków domowych. Co warto o nich wiedzieć? Oto garść ciekawostek.
1. Upierzenie indyków może różnić się w zależności od wybranego gatunku. Najczęściej mamy do czynienia z indykami o czarnym upierzeniu, które pokryte jest brązowo-białym prążkowaniem. Charakterystycznym elementem jest goła szyja, która zwykle pokryta jest brodawkami oraz narośl zwisająca z głowy. Niezbyt atrakcyjne „korale” na szyi indyka są największą atrakcją z perspektywy samicy. To właśnie one pełnią rolę wabika. Ten słynny wisior może zmieniać kolor z czerwonej na niebieską. Zmiana koloru najczęściej spowodowana jest wysokim poziomem irytacji i można ją zaobserwować, np. przed walką z innym samcem.
2. Mięso indyka jest zalecane w przypadku osób sięgających po diety niskokaloryczne. Indyk posiada chude i jednocześnie bardzo wartościowe mięso, które jest uważane za jedno z najzdrowszych dla człowieka. Poza pełnowartościowym białkiem, mięso indyka pełne jest minerałów i niezbędnych do poprawnego funkcjonowania witamin. Co więcej, odkryto, że indyk posiada około siedmiu smaków. Każda jego część odznacza się zupełnie innymi walorami smakowymi.
3. Dzikie indyki prowadzą koczowniczy tryb życia. W ciągy dnia poszukuje pokarmu na ziemi, a z kolei nocą najchętniej chowa się w drzewach. W karcie dań dzikiego indyka znajdują się przede wszystkim rozmaite nasiona. Często sięga też po żołędzie i orzechy, choć nie pogardzi również małymi gadami i płazami. Z braku laku sięgnie też po mniejsze i większe owady.
4. Indyki potrafią bardzo dobrze latać, choć na co dzień nie wykorzystują swojego talentu zbyt często. Widok latającego indyka należy do rzadkości. W taki sposób pokonują naprawdę niewielkie dystanse, gdyż budowa ciała sprawia, że latanie jest w pewnym sensie dla nich niewygodne. Właśnie dlatego największe odległości pokonują pieszo.
5. Gulgotowanie indyka należy interpretować zgodnie z zaistniałą sytuacją. Istnieje kilka rodzajów charakterystycznych dźwięków wydawanych przez te ptaki. Inaczej brzmi gulgotanie samca, który pragnie przekonać do siebie samicę i samca, który pragnie przepędzić drugiego samca ze swojego terytorium.
6. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że początki indyka w naszym kraju wyglądały zupełnie inaczej. Szacuje się, że ten majestatyczny ptak trafił do Polski XVII wieku. Należał wówczas do rzadkości i nikomu nie przyszłoby do głowy, by przygotować z niego pożywny posiłek. Indyki w tamtych czasach najczęściej stanowiły ozdobę ogrodów i parków. Dopiero napływ większej ilości tych ptaków oraz pierwsze hodowle sprawiły, że stracił na wartości jako „wyjątkowy ptak” i stopniowo zaczął przenosić się do sfery kulinarnej.
7. Odkąd tylko je udomowiono, indyki stały się przede wszystkim źródłem dekoracyjnych piór, po które chętnie sięgano oraz puchu. Mówi się, że puch indyka zapewnia o wiele lepszą ochronę przed zimnem niż skóry znacznie większych zwierząt. Przez długi czas po tym jak zostały sprowadzone do Europy przez Giovanniego Caboto, korzystano z ich pięknego i cennego upierzenia, by zapewnić sobie ochronę przed niskimi temperaturami.
8. Indyki to ptaki o niebywałej inteligencji. Odznaczają się fantastyczną pamięcią i są w stanie odtworzyć znane trasy nawet po bardzo długiej przerwie. Co więcej, są wyposażone również w dużą dozę inteligencji emocjonalnej. Zaliczają się do zwierząt, dla których społeczne relacje mają niebagatelne wrażenie. Tworzą związki i żyją w grupach. Są w stanie również przywiązać się do właściciela, a jakiekolwiek zaniedbania w tej materii mogą prowadzić do silnej depresji ptaka. Potrafią również okazywać pozytywne uczucia. Mruczą, gdy wszystko jest w porządku i gdy czują się całkowicie bezpiecznie.
9. Samica indyka na początku roku składa od kilku do dwudziestu nawet jaj. Są one wysiadywane przez ponad dwadzieścia dni wyłącznie przez samicę. Młode po wykluciu spędzają w gnieździe około dwóch tygodni. Bardzo częstym zjawiskiem są gniazda uwite przez dwie samice, które następnie wspólnie wysiadują i czekają na młode.
10. Niektórzy zauważyli z pewnością, że po zjedzeniu indyka bardzo często pojawia się senność. Zjawisko to można w bardzo prosty sposób wytłumaczyć. W mięsie indyka znajduje się tryptofan, związek organiczny odpowiedzialny za kontrolowanie snu. Nie należy jednak traktować indyka jako środek nasenny, bo takie poczucie senności należy jednocześnie kojarzyć ze zjedzeniem solidnego posiłku. Trzeba było zjeść naprawdę sporą ilość mięsa indyczego, by odnotować działanie tryptofanu.
