You are currently viewing Łysy szczur – odmiany, charakter, co jedzą, choroby
fot. fb.com/PinguTheRat

Szczury od dekad budzą raczej negatywne odczucia i przedstawiane są w pejoratywnym świetle. Wiele osób kojarzy je z agresywnymi szczurami dzikimi, które budzą obrzydzenie, przenoszą groźne choroby i są niebezpieczne w bezpośrednim kontakcie. Tymczasem szczury to niezwykle inteligentne stworzenia, które w wersji udomowionej zyskały sympatię wielu ludzi na całym świecie. Jedną z odmian tych gryzoni jest tak zwany łysy szczur. Czym charakteryzuje się to zwierzę, jak o nie dbać i jak długo żyje? Poniżej znajdują się najważniejsze informacje na ten temat.

Jakie są odmiany szczura łysego i jak wyglądają?

łysy szczur w domu
fot. fb.com/PinguTheRat

Szczury występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy i po raz pierwszy zostały zdefiniowane w naukowym kontekście na początku dziewiętnastego wieku. Obecnie szacuje się, że dzielą się na kilkadziesiąt gatunków, a do najbardziej nietypowych należą właśnie szczury łyse.

Jak sama nazwa wskazuje, są one pozbawione futerka, a w związku z tym ich ciało jest nagie i można zobaczyć je ze wszystkimi detalami. Tylko trzy odmiany szczurów nie mają futerka, a należą do nich patchwork, fuzz oraz sphinx.

Pierwsza z nich w ogóle nie jest dostępna w Polsce, natomiast fuzz i sphinx nieco się od siebie różnią. Pierwsza odmiana nie jest całkowicie pozbawiona sierści. Ich ciało pokrywa bardzo krótki, delikatny meszek odsłaniający skórę, który jest znacznie gęstszy w okolicach łapek, ogona i głowy. Ich wibrysy są z kolei krótkie i mocno poskręcane, co nadaje im jeszcze bardziej nietuzinkowego wyglądu. Pod względem wielkości oba łyse szczury dostępne w Polsce przypominają klasyczne domowe szczury.

Sphinxowi jest jednak znacznie bliżej do stereotypowego wyobrażenia na temat łysych szczurów. Całe jego ciało jest niemalże całkiem nagie, ale pokrywają je gdzieniegdzie cienkie włoski. Ich rzęsy są bardzo krótkie, a wibrysy słabe i podatne na uszkodzenia. Z daleka można odnieść wrażenie, że na ich ciele w ogóle nie ma włosów, ale w rzeczywistości są, tylko jest ich bardzo mało. Do łysych szczurów czasem zalicza się również odmianę double rex, ale jest to kwestia dyskusyjna, ponieważ szczyry te cyklicznie porastają futerkiem i je tracą.

Jaki charakter mają łyse szczury?

Łyse szczury mają pod względem charakteru wiele wspólnego ze zwykłymi szczurami domowymi. Są bardzo ruchliwe i dociekliwe, dlatego próbują się wcisnąć w każdą szczelinę, jeśli tylko wydaje im się, że znajdą tam coś ciekawego. Ponadto są szalenie towarzyskie i inteligentne. Pierwsza z tych cech przejawia się tym, że doskonale czują się w towarzystwie innych szczurów, ale też przywiązują się do swojego właściciela. Badania dowodzą, że okazują mu uczucia poprzez śmiech, który niestety nie jest możliwy do usłyszenia przez człowieka.

Na szczęście istnieją inne objawy przywiązania i sympatii. Można je rozpoznać po tym, że szczur jest krnąbrny i psotny, a nawet zaczepia właściciela, ale nie unika bezpośredniego kontaktu i dotyku. Ponadto szczurki przywiązane do człowieka puszczone wolno w pomieszczeniu same do niego przychodzą. Badania dowodzą, że szczury potrafią wyciągać wnioski, uczyć się na błędach, a nawet rozwiązywać napotkane problemy.

Dlatego też przez świadomych ludzi utożsamiane są ze sprytem i niesamowitą pomysłowością. W warunkach domowych łyse szczurki pozostają bardzo aktywne i uwielbiają zabawy zarówno w pojedynkę, jak i z innymi szczurkami czy właścicielem. Na co dzień mają bardzo łagodne usposobienie, a agresywne bywają wyłącznie wtedy, kiedy czują się osaczone czy zagrożone. Dlatego powinno się mieć do nich odpowiednie podejście i nie zmuszać ich do kontaktu, jeśli tego akurat nie chcą, a przede wszystkim nie dopuszczać do tego, aby robiły to obce im osoby.

Jakie warunki należy zapewnić łysym szczurom?

Wymogi dotyczące hodowli łysych szczurów nie różnią się zbytnio od tych, jakie mają tradycyjne szczury. Wielkość klatki powinna być w tym wypadku zależna od wielkości, wieku, płci oraz stylu życia. Jeśli szczurków jest więcej, klatka musi być odpowiednio większa.

Naturalne jest jednak to, że zasadniczo zawsze większa klatka będzie dla tych zwierząt lepsza niż mniejsze odpowiedniki i ma to związek przede wszystkim z ich ruchliwością. W klatce musi być wystarczająco dużo miejsca, aby zmieściły się w niej karma, poidełko, miejsce do spania lub schronienia (z którego szczurki lubią regularnie korzystać), a także wszelkie akcesoria.

Zabawki są bardzo ważne, ponieważ szczurki uwielbiają rozrywkę i ruch. W środku można więc umieścić kołowrotek, a także mniejsze gadżety, którymi gryzoń będzie mógł się bawić. Większość właścicieli szczurków decyduje się na zakup co najmniej dwóch gryzoni ze względu na wspomnianą towarzyskość tych zwierząt.

Jeden osobnik w klatce z pewnością będzie czuł się samotny i będzie o wiele bardziej absorbujący dla właściciela. Tymczasem dwa łyse szczurki będą poświęcały dużo czasu na wspólną zabawę, a kiedy opadną z sił, będą spały przytulone do siebie. Szczurki potrzebują, nawet mimo dużej klatki, codziennych wybiegów po zabezpieczonym pomieszczeniu, a także temperatury oscylującej wokół dwudziestu czterech stopni. W okresie zimowym i jesiennym warto szczególnie dbać o to, aby w miejscu przebywania szczura temperatura nie była niższa, ponieważ brak futerka sprawia, że jest on o wiele bardziej narażony na wyziębienie oraz rozwój różnych infekcji. Z kolei w okresie letnim w pomieszczeniu, w którym stoi klatka, warto zadbać o efektywną wentylację.

O ile zwykłe szczury przepadają za wyściółką z papieru, o tyle w tym przypadku nie sprawdzi się ona zbyt dobrze. Cienkie i ostre brzegi papieru mogą doprowadzić do skaleczeń delikatnego ciała, które nie jest osłonięte warstwą sierści. Dobrym pomysłem będą miękkie i chłonne ściółki dostępne w sklepach zoologicznych. Bardzo ważne jest to, aby wymieniać ściółkę regularnie i dość często. Pozostałości kału czy moczu mogą nie tylko zabrudzić skórę szczurków, ale w skrajnych sytuacjach nawet doprowadzić do bolesnych odparzeń.

Regularnie powinno się również czyścić zabawki szczura i poidełko, w którym woda musi być wymieniana na świeżą codziennie. Łyse szczury, niestety, znane są ze swojej chorowitości i odporności znacznie niższej niż w przypadku tradycyjnych szczurów. Dlatego kolejnym obowiązkiem właściciela wobec nich jest zapewnienie im opieki weterynaryjnej, jeśli tylko zauważy on zmianę w ich zachowaniu czy dowolne niepokojące objawy.

Co jedzą łyse szczury?

Jednym z najważniejszych czynników wpływających na zdrowie i kondycję łysych szczurów jest zbilansowana i zróżnicowana dieta. Należą do zwierząt wszystkożernych i jedzą dokładnie to samo, co szczurki z futerkiem, ale różnica polega na ilości. Łyse szczury potrzebują więcej jedzenia niż ich owłosieni kuzyni i trzeba to mieć na względzie. Dzieje się tak, ponieważ brak futra wymusza na ich metabolizmie szybsze działanie, aby wygenerować więcej energii do ogrzania ciała.

Bezwłose szczurki powinny być karmione przede wszystkim wysokiej jakości karmą dla szczurów. Powinna ona stanowić jakieś osiemdziesiąt procent ich ogólnej diety. Z kolei pozostałe dwadzieścia procent to miejsce na smaczne i pełne cennych składników odżywczych rarytasy, takie jak owoce i warzywa.

Szczury szczególnie przepadają za bananami, marchewką, winogronami, brokułami, jarmużem, kiwi, szpinakiem, arbuzem, śliwkami czy gruszkami. Warto również włączyć do diety specjalne suplementy dla łysych szczurów, które sprawiają, że poziom nawilżenia ich skóry jest wyższy.

Dzięki temu ich ciało jest znacznie odporniejsze na działanie czynników zewnętrznych. Czego szczury nie mogą jeść? Na liście produktów zakazanych znajdują się na przykład kofeina, słodycze, awokado, sałata, pestki owoców, surowe ziemniaki czy słone lub ostre przekąski.

Jeśli więc częstujemy pupila owocami, musimy mieć pewność, że nie ma w nich pestek czy gniazd nasiennych. Ziemniaki mogą być podawane szczurkom tylko po ugotowaniu w wodzie bez dodatku soli.

Choroby i długość życia łysych szczurów

Nawet wśród wielbicieli szczurów i miłośników ich łysych odmian nie każdy decyduje się na ten drugi wariant, ponieważ łyse szczurki są podatne na choroby i żyją krócej. O ile średnia długość życia zwykłych szczurów wynosi około trzech lat, a w bardzo dobrych warunkach mogą one żyć nawet o rok dłużej, o tyle szczury łyse żyją od dwóch do trzech lat. Ze względu na brak warstwy ochronnej w postaci futra są one o wiele bardziej narażone na wszelkie choroby skórne, takie jak wypryski czy grzybice, jak i na działanie czynników zewnętrznych.

Niepożądany i bezwiedny kontakt z przedmiotami, które dla zwykłych szczurów nie są niebezpieczne, tutaj może prowadzić do okaleczenia. Z kolei mokra od moczu ściółka, jeśli nie będzie wymieniana często, może zakończyć się trudnymi do wyleczenia odparzeniami. Łyse szczury nie są w stanie regulować temperatury swojego ciała, dlatego to człowiek musi im na bieżąco zapewniać odpowiednią temperaturę.

Ponadto mają one tendencję do szybszego ścierania zębów niż to ma miejsce w przypadku szczurów zwykłych, dlatego w jego diecie musi znajdować się odpowiednia proporcja składników miękkich i twardych.

Wymagania dietetyczne powinny również obejmować rozsądne podawania owoców, ponieważ zawierają one cukier. Łyse szczury są odrobinę mniej aktywne niż te owłosione, dlatego narażone są na otyłość. Jak widać, należą one do zwierząt dość wymagających pod względem opieki. Zaprzeczają błędnym stereotypom, że szczury to zwierzęta, które jedzą wszystko i są w stanie przetrwać we wszystkich warunkach. Jeśli chcemy, aby zwierzę miało szczęśliwe życie, komfort na co dzień i prawidłowo się rozwijało, odpowiednie warunki i opieka są tutaj absolutną podstawą.