Czarny owczarek szwajcarski – niezwykle majestatyczny, piękny pies, pokryty gęstą, lśniącą sierścią o kolorze głębokiej czerni, czasami z białą plamką na piersi, która dodaje mu uroku. Teoretycznie wszystko się zgadza, tylko że jeśli jest czarny, to nie może być to owczarek szwajcarski, tylko owczarek niemiecki. Dzięki tym wskazówkom zobaczysz, jaka jest różnica między owczarkiem szwajcarskim a niemieckim w hodowli i kosztach utrzymania.
Biały owczarek szwajcarski – historia powstania rasy
Aby dokładnie wyjaśnić zagadnienie, dlaczego czarny owczarek szwajcarski to błędne stwierdzenie, przyjmy się historii powstania owczarków szwajcarskich. Wywodzą się one bezpośrednio od owczarków niemieckich. Są one na tyle blisko spokrewnione, że wyglądem różni je jedynie kolor sierści.
Początkowo białe umaszczenie pojawiało się wśród owczarków niemieckich z podobną częstotliwością co typowe obecnie czarna podpalana sierść. Wykluczanie jasnego umaszczenia spośród linii owczarków niemieckich zaczęło się z początkiem XX wieku. Zwolennikiem był tego między innymi Max von Stephanitz, niemiecki oficer kawalerii, któremu przypisuje się stworzenie tej rasy. Uznawał on bowiem białe umaszczenie owczarków niemieckich za nieinteresujące. Jako argumenty na wykluczanie owczarków niemieckich o takiej maści z dalszej hodowli przedstawiano również, jakoby białe psy miały być głuche.
Mimo tego w latach 20 XX wieku białe owczarki trafiły do Stanów Zjednoczonych i Kanady, gdzie zaczęły zdobywać popularność. Stamtąd trafiły zaś do Szwajcarii, gdzie pokochano białe owczarki niemieckie. W 1991 biały owczarki zostały zarejestrowane przez szwajcarski związek kynologiczny Société Cynologique Suisse jako osoba rasa, czyli owczarek szwajcarski. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) tymczasowo uznała białe owczarki jako osobną rasę w 2002 roku, aby w 2011 roku ostatecznie został uznany za osobną rasę psa na arenie międzynarodowej w tym również w Polsce (Związek Kynologiczny w Polsce jest częścią Międzynarodowej Federacji Kynologicznej). W kraju nad Wisłą pierwszy biały owczarek szwajcarski został zarejestrowany w 2003 roku, kiedy rasa była tymczasowo uznana.
Biorąc pod uwagę te fakty, jasno wychodzi, że „czarny owczarek szwajcarski” to błędne określenie na czarnego najczęściej długowłosego owczarka niemieckiego, gdyż owczarki szwajcarskie występują tylko w jednym kolorze umaszczenia – białym.
Czarny owczarek szwajcarski, czyli jak wygląda czarny owczarek niemiecki.
Między owczarkiem niemieckim a szwajcarskim w wyglądzie, poza umaszczeniem nie zachodzą drastyczne zmiany. Są to dość spore psy, samice dorastają do 60 centymetrów wysokości przy wadze około 30 kilogramów, a samce mogą mieć 65 centymetrów wysokości przy wadze około 40 kilogramów. Mają majestatyczną i potężną budowę ciała z charakterystyczną opadającą linią grzbietu.
W przypadku owczarków niemieckich najczęściej spotyka się umaszczenie czarne podpalane na czerwonawe, brązowe lub płowe odcienie w różnym stopniu – jaśniejszy kolor jedynie na łapach i pysku, na łapach, pysku i brzuchu, czy jeszcze obejmujące przednie barki psa. Spotykane też są całkowicie czarne psy. We wszystkich typach kolorystycznych, według wzorca FCI dopuszczalna jest biała plamka na piersi i palcach łapy, jednak jest to cecha niepożądana przez hodowców psów wystawowych. Jeśli chodzi o długość ich sierści, od 2011 roku oficjalnie uznawane są dwie odmiany – krótkowłosa i długowłosa. Niezależnie od długości włosa szata jest podwójna i składa się z włosa okrywowego oraz podszerstka. Różnica polega na tym, że krótkowłose mają prosty, twardy w dotyku i przylegający do ciała włos okrywowy a długowłose długi, lekko falowany, miły w dotyku i odstający.
Owczarki szwajcarskie dorastają do takich samych rozmiarów, mają równie mocną budowę ciała z opadającą linią grzbietu, dwuwarstwową sierść w dwóch odmianach – krótko- i długowłosej, występującą jedynie w kolorze białym.
Czarny owczarek a biały owczarek – różnice w charakterze i zachowaniu
Oba owczarki mają wiele cech wspólnych, jednak niektóre lekko się różnią.
Owczarki niemieckie to lojalne, towarzyskie psy, które bardzo docenią każdą chwilę spędzoną z opiekunem. Trzeba jednak pamiętać o jego instynktach stróżujących, przez które może być bardzo nieufny wobec obcych zwierząt i ludzi.
Jest to jednak rasa inteligentnych psów, których szkolenie nie powinno stanowić większego problemu. Zwłaszcza że poza aktywnością fizyczną psy te powinny dostawać bodźce intelektualne w postaci nauki sztuczek, czy zabaw angażujących ich węch.
Popularne zwane wilczurami sprawdzają się jako psy pracujące w służbach i stróżujące, ale i rodzinne.
Białe owczarki szwajcarskie są pojętne i lojalne, wobec czego często są psami pracującymi w straży pożarnej, dogoterapii czy jako przewodnicy dla osób niewidomych. Od owczarków niemieckich różni je temperament – białe szwajcary są znacznie spokojniejsze i łagodniejsze. Mogą się więc gorzej sprawdzić w roli psa stróżującego i obronnego. W zamian jednak są lepszym wyborem dla mniej doświadczonych właścicieli psów, którzy nie wiedzą, jak zahamować instynkty stróżujące pupila.
Są to psy bardzo aktywne, potrzebujące stymulacji intelektualnej. Jednak nie trzeba być wyczynowcem, by zapewnić białemu owczarkowi potrzebną ilość ruchu. Wystarczą długie spacery, podczas których pies będzie miał dłuższą chwilę na wybieganie się oraz aktywności absorbujące jego zmysły jak maty węchowe.
Zdrowie białego owczarka szwajcarskiego a owczarka niemieckiego
Owczarki, zarówno biały szwajcar jak i niemiecki, należą do ras cieszących się dobrym zdrowiem. Obie rasy są jednak zagrożone dysplazją stawów biodrowych lub łokciowych, zapaleniem uszu lub spojówek, skrętem żołądka, rozszerzenie przełyku i choroby trzustki. Największym zagrożeniem jest jednak dysplazja stawów, która jest wynikiem modyfikacji rasy przeprowadzonej przez człowieka poprzez selekcję hodowlaną. Dążono bowiem do obniżania zadów owczarków, przez co kręgosłup i stawy dolnych kończyn uległy przekształceniu oraz osłabieniu. Trzeba więc o nie szczególnie dbać, dając psu wystarczającą ilość ruchu oraz dbając o wysokoodżywczą dietę.
Koszt szczeniaka białego owczarka szwajcarskiego a owczarka niemieckiego
W przypadku białego owczarka szwajcarskiego największym problemem nie będzie cena, a znalezienie hodowli. Biorąc pod uwagę, że rasa ostatecznie została uznana w 2011 roku i nie jest zbyt popularna, znalezienie dobrego hodowcy może być trudne. Mając zamiar kupić szczeniaka białego owczarka, należy przygotować się na koszt od 3000 złotych w górę.
Owczarek niemiecki jest znacznie popularniejszą rasą w Polsce. Jednak i tutaj należy się przyłożyć do sprawdzenia hodowcy. Do schorzenia stawów, gdzie owczarki są genetycznie na nie podatne, przyczynia się również nieodpowiednia hodowla. Warto więc poszukać renomowanego hodowcy, u którego szczeniak owczarka niemieckiego krótkowłosego może kosztować od 2500 złotych a długowłosy od 3000 złotych.
